Orta Boy Vazo

Rüzgârın en sert estiği bir sonbahar sabahı, Anadolu'nun küçük bir köyünde, yaşlı bir çömlek ustası ellerine toprağı aldı. Bu toprak, dedesinden miras kalan atölyenin avlusundan çıkarılmış, yıllardır güneşle, yağmurla, sabırla yoğrulmuştu. Her tanesi bir hikâyeyi taşıyordu.

Usta, toprağı suyla yoğurdu, elleriyle şekil verdi. Parmak izleri her dokunuşta toprakla bütünleşti. Ortaya çıkan, sade ama zarif bir formda şekillenen bu bej vazo oldu. Ne bir desen ne de bir süs vardı üzerinde — çünkü sadeliğin de bir dili, bir asaleti vardı.